JE SCHULDIG VOELEN is meer een oordeel dan een gevoel

Een gebeurtenis die ons schokt – een afwijzing, mislukking, conflict, ongeluk … – kan een gedachtenmolen op gang brengen die wij herkennen als ‘je schuldig voelen’.

Ook al benoemen we dit meestal als een gevoel, in wezen is het eerder een aaneenschakeling van gedachten, oordelen vaak.

Het is een aanwijzing dat we ons eigenlijk geschokt voelen dat we moeite hebben iets te verwerken. Het zoeken van ‘schuldigen’ – buiten jezelf of bij jezelf – is een gewoonte vanuit de kindertijd. Alles wat we toen niet onmiddellijk een plek konden geven gingen we overdenken. Alsof de schuldvraag beantwoorden ons dichter naar een oplossing en/of verwerking ging brengen.

Een belangrijke stap in een groeiproces is het besef dat het zoeken van schuldigen een verwerking eerder vertraagt dan bespoedigt.

Het helpt om jezelf terug te brengen tot het ‘je geschokt voelen’, tot het verdriet, angst en boosheid. Je beseft dan beter dat het je veel inspanning kost om wat er zich aandient te verwerken. Dat is een houding die de verwerking meer bevordert dan schuldvragen.

Omdat het een gewoonte betreft – iets dat je jezelf vroeger onbewust aangeleerd hebt – kan je het jook afleren. Bewust worden van hoe dit gevoel tot stand komt – wanneer, ten gevolge waarvan, enz. – helpt.

#eigenkleur #therapie #transpersoonlijketherapie