De kunst van helpen
Hiermee raken we aan een onderwerp dat misschien te weinig aandacht krijgt in de therapiewereld. Je zou het een taboe-onderwerp kunnen noemen. De schaduwzijde van helpen.
Ik help je omdat ik me wil verzekeren dat je niet weggaat. Hulp die vrijheid eerder inperkt en groei zo tegehoudt.
Het is nooit zwart of wit. Er zijn nooit mirakeloplossingen om volledige helderheid te krijgen. Wij hebben allemaal een innerlijk behoeftig kind in ons dat ons kan verwarren. Soms kennen of voelen we de grens niet, of wat gepast is.
Jezelf en de ander bevragen helpt, op elke plek. Op de plek van therapeut. Houd ik deze client omdat ik hem moeilijk vrij kan laten? Hoe zou het zijn om je vrij te laten? Op de plek van client: Leer ik hier nog voldoende? Of blijf ik omdat ik het gevoel heb dat dat van mij verwacht wordt? Durf ik mijn vrijheid nemen?
Ook ouders en oudere kinderen zitten vaak in dezelfde verwarring.
Bart De Coninck