Kinderen zijn spiegels

Wat zie jij als moeder of als vader in je kind?
Wat valt je op?

Iets wat je ongerust maakt?
Iets waar je trots op bent?

Hoe zou het zijn om er uit van te gaan dat ALLES wat je in je kind ziet van jezelf is? Het is jouw innerlijk kind.

Als iets ons heel erg opvalt in onze kinderen is het vaak net dat stuk in onszelf dat al lang om aandacht vraagt. Door net aan dat aspect in onze kinderen veel te belichten – wat vaak is wat we automatisch doen – creëren we voor onszelf de illusie dat we goed bezig zijn. Alleen, er komt iets eindeloos in die beweging waardoor we moe worden en het gevoel aan efficiëntie verliezen.En ons innerlijk kind blijft in dat aspect niet de aandacht krijgen die het verdient.

Als je onngerust bent in of voor je kind, wat in jou vraagt om geruststelling? Hoe kan je daar stappen in zetten?

Als je erg trots bent om wie je kind is, wat in jou vraagt om gezien te worden en te schitteren?

KINDEREN ZIJN FANTASTISCHE SPIEGELS OM IN TE KIJKEN EN JEZELF TE ZIEN.

Livia De Vos